Blogger wieczorny

Chciałam trochę zmienić szatę swojego Żywotnika, bo ta ostatnia była mało przekonująca nawet dla moich oczu - nie mówiąc o innych, ale niestety - pogrzebałam jedynie w ustawieniach, wstawiłam jako tło jakieś własne foto i zmieniłam kolory. Nadal nie jest tak, jak bym sobie tego życzyła, ale na więcej zmian i eksperymentów nie mam już dzisiaj siły. Najważniejsze, że dominującym kolorem znów jest niebieski. Niebieski i zielony. Może to tęsknota za prawdziwą wiosną, której nadal nie ma? A może to moje uniwersalne kolory życia...? W każdym razie, w ich otoczeniu czuję się dobrze. Zwłaszcza na ekranie ;-).

Dopijam zieloną herbatę i nasłuchuję, czy Maksymalny nie merda się za bardzo w wózeczku. Po kąpieli powinien spać długo chociaż nadal nie mam z nim nocnych problemów - jeśli o spanie chodzi. Śpi spokojnie i czasami nawet do niego nie wstaję. Kiedy słyszę, że się obudził i zabiera się za ssanie własnej dłoni (niemiłosiernie cmokta) - dostaje cyca, trochę z niego łyknie i nadal śpi. Dobre dzieciątko. Aleksander zasnął u dziadka. Nałaził się dziś po mokrym podwórku, napracował po swojemu, namarzł, więc już po zaledwie jednej dziadkowej bajce odleciał do krainy snów - po to, by nabierać sił przed kolejnym, zawsze tutaj dla niego pracowitym dniem.

Ja też już na dzisiaj znikam a nad wyglądem Żywotnika popracuję innym razem.